fraudatore

fraudatore
frau·da·tó·re
agg., s.m. OB
frodatore; defraudatore
\
DATA: av. 1311.
ETIMO: dal lat. fraudatōre(m), v. anche fraudare.

Dizionario Italiano.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • fraudatore — pl.m. fraudatori sing.f. fraudatrice pl.f. fraudatrici …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • frodatore — fro·da·tó·re s.m. CO chi commette una frode, spec. ai danni di un istituzione: i frodatori del fisco {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIII. ETIMO: dal lat. fraudatōre(m), v. anche frodare. NOTA GRAMMATICALE: femm. rar. frodatora …   Dizionario italiano

  • fraudator — fraudatór s. m., pl. fraudatóri Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  FRAUDATÓR, OÁRE s.m. şi f. Defraudator; înşelător. [cf. it. fraudatore]. Trimis de LauraGellner, 02.04.2005. Sursa: DN …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”